แหม่ม: ความรักมีจริงบ้างหรือเปล่า
มีบ้างบางคราวที่เฝ้าคอย
อาจจะเลื่อนจะลอย แต่ก็ยังใฝ่ฝัน
ตื่นเช้าขึ้นมาก็ยังแอบหวังทุกวัน
ว่าคงจะมีใครผ่านเข้ามา
ปุ้ม: อยากขอสักคนที่รักจริง (อยากมีเพียงแค่สักคน)
เป็นที่พักพิงไปจนตาย
และส่วนลึกในใจ (และจากส่วนลึกในใจ)
ยังคิดยังไขว่คว้า (ยังคิดยังไขว่คว้า)
บ่อยครั้งฉันเองก็ยังแอบมีน้ำตา
ไม่ใช่ว่าฉันไม่เคยปวดร้าว
แหม่ม, ปุ้ม:
ทุกลมหายใจที่มี รักที่ฉันมีมันยังไม่เคยจางไป
ก็เพราะรักนั้น คือจุดหมายให้ฉันได้หายใจ
รักอยู่แสนไกล เพียงใด
แม้ไกลแค่ไหน ใจก็ยังพร้อมจะรอ
ก็เพราะว่ายังรักที่จะรัก
แหม่ม: เฝ้าหวังและรอบางคนอยู่ โดยที่ไม่รู้ที่สิ้นสุด
เหนื่อยและล้าก็คงหยุดพักให้เหนื่อยหาย
(จะเหนื่อยแค่ไหน ก็คงยังหวัง)
ไม่ช้าไม่นาน วันหนึ่งอาจพานพบใคร
และมีกำลังใจตื่นขึ้นมา
ปุ้ม: เพื่อพบสักคนที่รักจริง (หากใครคนนั้นมีจริง)
เป็นที่พักพิงไปจนตาย
เท่านี้ในใจจะขอเลิกไขว่คว้า
(แค่เพียงเท่านี้ในใจ จะขอเลิกไขว่คว้า)
แค่ฉันมีคนคอยอยู่และเช็ดน้ำตา
ไม่รู้ว่าจะเป็นเธอได้ไหม
แหม่ม, ปุ้ม:
ทุกลมหายใจที่มี รักที่ฉันมีมันยังไม่เคยจางไป
ก็เพราะรักนั้น คือจุดหมายให้ฉันได้หายใจ
รักอยู่แสนไกล เพียงใด
แม้ไกลแค่ไหน ใจก็ยังพร้อมจะรอ
ก็เพราะว่ายังรักที่จะรัก
แหม่ม, ปุ้ม:
ทุกลมหายใจที่มี รักที่ฉันมีมันยังไม่เคยจางไป
ก็เพราะรักนั้น คือจุดหมายให้ฉันได้หายใจ
รักอยู่แสนไกล เพียงใด
แม้ไกลแค่ไหน ใจก็ยังพร้อมจะรอ
ก็เพราะว่ายังรักที่จะรัก
ก็เพราะว่ายังรักที่จะรัก